Celem wystąpienia jest zaprezentowanie wyników badań nad obrazami sakralnymi o kresowej proweniencji, dotyczących analizy ich znaczenia w kontekście antropologiczno-historyczno-artystycznym. Przedmiotem referatu będzie przedstawienie nowej refleksji dotyczącej relacji pomiędzy obrazami sakralnymi a społecznością kształtującą się na obszarze tzw. Ziem Zachodnich po II wojnie światowej, sformułowanej poprzez zbadanie rzeczywistych doświadczeń członków społeczności kresowych, związanych ze „świętymi wizerunkami” oraz ich wpływu na sposób definiowania swojej tożsamości, pamięci o Kresach, określenia swojej roli w szerszej strukturze społecznej. Podczas wystąpienia zostaną omówione wybrane wątki badawcze dotyczące recepcji obrazów w nowo kształtujących się społecznościach na Dolnym Śląsku i Opolszczyźnie, ich oddziaływania estetycznego, a także dokonywanych po II wojnie światowej przeobrażeń wnętrz świątyń, w których znaczny udział miało przywiezione z Kresów wyposażenie (przede wszystkim obrazy, rzeźby, feretrony, chorągwie, sztandary i in.) rozpatrywane jako forma internalizacji przestrzeni.